جراحی
زیبایی بینی,بیماری جراحی زیبایی بینی,جراحی زیبایی بینی در بارداری,علائم
جراحی زیبایی بینی,درمان جراحی زیبایی بینی,درمان جراحی زیبایی بینی با طب
سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان جراحی زیبایی بینی,جراحی زیبایی بینی
را چگونه درمان کنیم,جراحی زیبایی بینی در کودکان,جراحی زیبایی بینی در
بزرگسالان,جراحی زیبایی بینی در نوزادان,جراحی زیبایی بینی در بهار,جراحی
زیبایی بینی در تابستان,جراحی زیبایی بینی در پاییز,جراحی زیبایی بینی در
زمستان,آشنایی با جراحی زیبایی بینی,همه چیز در مورد جراحی زیبایی
بینی,جراحی زیبایی بینی واگیردار است,جراحی زیبایی بینی و درمان آن,ورزشهای
مناسب برای درمان جراحی زیبایی بینی
همه چیز درباره: جراحی زیبایی بینی
به گزارش بی اس ام اس
جراحی بینی یکی از رایج ترین و شایع ترین جراحی های پلاستیک و زیبایی میان
زنان و مردان ایرانی محسوب می شود که اگر چه با هدف زیبایی و داشتن ظاهری
متناسب میان مردم باب شده ، اما در صورتی که این جراحی با همراهی و مشاوره
یک جراح و پزشک متبحر و با تجربه انجام شود، می تواند بسیاری از عارضه ها و
اختلالات موجود در بینی از قبیل قوز بینی، افتادگی نوک بینی و یا زاویه
دار شدن آن، بزرگ بودن حفره های بینی و دیگر اختلال های شایع بینی را برطرف
کند. بنابراین اگر تصمیم دارید بینی خود را جراحی کنید و تغییری اساسی در
ظاهر خود به وجود آورید، پیشنهاد می کنیم پیش از هر اقدامی توصیه های زیر
را جدی بگیریدصورت در معرض دید ترین قسمت بدن ماست و بینی در مرکز آن واقع
شده و برجسته است لذا اشکالات ساختمانی بینی برای تمام افراد بوضوح قابل
رویت است.جراحی زیبایی و پلاستیک بینی، افزون بر ایجاد تناسب درخود بینی،
ارتباط خوشایندتری را بین بینی ودیگر اجزای صورت برقرار می کند. به همین
دلیل نباید بینی را به عنوان عضوی مجزا و مجرد درنظر گرفت. رابطه تنگاتنگ
بینی با پیشانی، چشم، لب وچانه به گونه ای است که هرنوع نقص دراجزای صورت
می تواند براین ارتباط ظریف تأثیر گذارد. به عنوان مثال چانه کوچک ،موجب
برآمده تر به نظر رسیدن بینی می شود. بی توجهی نسبت به تناسب بینی با اجزای
صورت موجب عدم دسترسی به نتیجه رضایت بخش خواهد شد.
چه سنی برای عمل جراحی پلاستیک بینی مناسب است؟
سن عمل جراحی پلاستیک: در دختران از سن
15سالگی ودر پسران از سن 17 سالگی به شرط رشد کامل جسمی وفکری وداشتن
انگیزه کافی فرد امکان پذیر است.
آیا عمل جراحی پلاستیک بینی در افراد مسن امکان پذیر است؟
عمل جراحی پلاستیک بینی در افراد مسن: از
آنجا که باافزایش سن بافت های بینی دچار افتادگی وسستی می شوند این امر
برظاهر وعملکرد بینی تأثیر می گذارد. بالا بردن نوک بینی دراین افراد موجب
جوان به نظر رسیدن وبهبود تنفس می شود. بیشترین مشکلات زیبایی بینی در سنین
بالا، افتادگی نوک بینی و برآمدگی پشت آن است. افتادگی بینی موجب مسن تر
به نظر رسیدن چهره فرد می شود. در حالات شدیدتر افتادگی، تنفس از راه بینی
ممکن است دچار اختلال شود. این بیماران وقتی نوک بینی خود را با انگشت به
بالا می برند احساس مطلوب تری از تنفس از راه بینی دارند.
آیا وضعیت روحی و روانی فرد درانجام عمل جراحی بینی تأثیر دارد؟
تاثیر وضعیت روحی روانی افراد در انجام عمل
جراحی بینی: بی تردید تأثیر بسزایی دارد. چه بسیار بیمارانی که پس از عمل
باوجود نتیجه رضایت بخش، به دلیل مشکلات روحی-روانی، وسواس فکری یا شخصیت
های متزلزل و بیش از اندازه تأثیرپذیر از دیگران، از نتیجه عمل خود ناراضی
اند.شمار زیادی از افرادی که خواهان جراحی زیبایی بینی هستند، از نظر خود
دلایل موجهی دارند، به مانند کسب موفقیت درتشکیل زندگی زناشویی، یافتن
اعتماد به نفس بیشتر دربرخوردهای اجتماعی، جلب رضایت خانواده ودوستان و…..
.دراین مقطع باید ضمن ارزیابی بیمار به او گوشزد شود که تغییرات ظاهری، به
نجات ازدواج درحال شکست، بدست آوردن شغل جدید یا بهبود چشمگیر در زندگی کمک
معجزه آسایی نمی کند. درضمن ضروری است که افرادی که از جراحی انتظاری
غیرواقع بینانه دارند، از عمل صرف نظرکنند. همچنین لازم است که جراحی
زیبایی درافرادی که دچار بحران های شدید روحی، اضطراب یا هیجان های
ناپایدار هستند، به تعویق افتد.به طورمعمول داوطلب مناسب جراحی پلاستیک
بینی فردی است که از عمل انتظار واقع بینانه ای دارد و برای انجام عمل تحت
فشار دیگران نیست و مهمتر آنکه انتظار تغییرات بزرگی رادر بهبود روابط فردی
واجتماعی پس از عمل خود ندارد وقوی ترین دلیلش برای انجام جراحی بینی
خشنودی شخص خود باشد.
جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
آیا جای برش ها یا آثارعمل بر روی بینی باقی خواهند ماند؟
باقی ماندن آثار عمل روی بینی: درجراحی
پلاستیک بینی معمولا تمام برش ها از داخل بینی انجام می گیرد ودر صورت
مهارت جراح هیچگونه ردپایی از عمل برجای نخواهد ماند.
نقش لیزر واندوسکوپ در جراحی زیبایی بینی چیست؟
نقش لیزر در جراحی بینی: هدف اصلی استفاده
از این دوروش پیشگیری از به مخاطره افتادن عملکرد بینی است. یعنی اگر
عملکرد بینی بهتر نشود، دست کم باید وظایف خود را به خوبی پیش از عمل انجام
دهد. هرچند در بسیاری از جراحی های ظریف بینی استفاده از لیزر این مزیت را
دارد که با خونریزی کمتری همراه است، در جراحی زیبایی بینی، لیزر نقش عمده
ای در نتیجه نهایی ندارد وآنچه تعیین کننده نتیجه عمل است در دستان هنرمند
جراح نهفته است. اندوسکوپی بینی با فراهم کردن دید عالی، دسترسی به قسمت
های عمقی تر جهت رفع مشکلات داخلی بینی را تسهیل می کند.
آیا نوع بینی بر الگوی عمل تأثیری دارد؟
تاثیر نوع بینی بر الگوی عمل جراحی بینی:
بعضی بینی ها به بینی گوشتی معروفند که مشخصه آنها بینی پهن با پوست ضخیم
وبافت غضروفی ناچیز است. روش اصلاح این گونه بینی ها با روش جراحی بینی های
استخوانی متفاوت است. درجراحی بینی گوشتی استفاده از روش های تقویت اسکلت
بینی برای افزایش حمایت بافت های نرم بینی ضروری است و حتی جراحی این نوع
بینی ها با استفاده از تکنیک های جدید با نتایج مطلوب همراه است.
بیش از عمل به چه نکاتی باید توجه داشت؟
رعایت نکات مهم پیش از عمل جراحی بینی: –
آسپرین وداروهای مشابه آن مانند بروفن دست کم دو هفته بیش از عمل نباید
مصرف شوند زیرا تمایل به خونریزی را افزایش می دهند. – درصورت سرما خوردگی
ویروسی لازم است عمل جراحی به مدت چند هفته به تعویق بیافتد.
آیا عمل جراحی پلاستیک بینی با درد همراه است؟
درد عمل جراحی پلاستیک بینی: برخلاف تصور عمل جراحی پلاستیک بینی با درد قابل توجهی همراه نیست.
عمل جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
عمل جراحی راینوپلاستی شامل چه مراحلی است؟
مراحل عمل راینوپلاستی: راینوپلاستی
اصلاح جراحی ساختمان خارجی بینی برای رفع نقص‌های زیبایی یا
عملکردی مادرزادی و اکتسابی بینی است. بیماران ابتدا در مورد گرفتگی
یک طرفه یا دو طرفه بینی، مشکلات سینوس‌های اطراف بینی، ضربه بینی
یا سابقه جراحی پیشین بر روی بینی مورد پرسش قرار می‌گیرند. نظرات
بیمار در مورد ظاهر بینی خود ارزیابی می‌شود. هم ساختمان‌داخلی و هم
ساختمان خارجی بینی مورد معاینه قرارمی‌گیرند. از نمای نیمرخ، تناسب
بینی با دیگر قسمت‌های صورت بررسی می‌شود. یک سوم بالایی بینی
استخوانی‌است و دوسوم پائینی آن غضروفی می باشد. در نمای نیمرخ،
برآمدگی پشت بینی و افتادگی نوک بینی مورد بررسی قرار می‌گیرد. به
طور کلی، جراحی زیبایی بینی، دستیابی به اسکلت استخوانی و غضروفی از
طریق برش داخل یا خارج بینی، بر اساس موقعیت ناهنجاری است.
می‌توان قوزهای استخوانی و غضروفی را متناسب کرد و اندازه و شکل نوک
بینی را تغییر داد. نقایص گوناگون بینی را می‌توان با کاستن بافت،
برطرف و با افزودن بافت‌ها استتار کرد. برای‌دستیابی به این هدف
استفاده از بافت‌های خودی نظیر غضروف تیغه بینی پیشنهاد می‌شود، چون
کاشت مواد مصنوعی‌در بینی، با عوارض فراوانی همراه است. پس از
برش‌های‌مختلف و دسترسی به اسکلت غضروفی و استخوانی بینی، اعمال
مختلف و متنوعی بر روی ساختمان های داخل بینی صورت می گیرد که بر حسب نوع
بینی متفاوت است.
مراحل مختلف زیر ممکن است بخشی از یک عمل راینوپلاستی را تشکیل دهند:
1ـ اصلاح ناهنجاری و انحراف تیغه بینی (سپتوپلاستی)
2ـ برداشتن قوز استخوانی و غضروفی.
3ـ ترمیم نوک بینی مانند باریک کردن و بالا بردن.
4ـ شکستن وبریدن استخوان های بینی جهت باریک کردن قسمت فوقانی و میانی بینی.
5ـ افزودن پیوندهای استخوانی و غضروفی در موارد ضعف حمایتی اسکلت بینی یا دفورمیتی‌هایی مانند بینی‌زینی شکل.
6. دوختن پوست و گچ گیری.
عمل جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
آیا خنده و حرکات صورت بر شکل بینی تاثیر می گذارد؟
عضلات متعددی در بینی و صورت وجود دارند که
در هنگام ابراز احساسات مانند خنده موجب حرکت دادن نوک بینی به سمت پایین
می شوند. روش های جراحی گوناگونی برای مقابله با افت بینی وجود دارد.
امروزه سعی بر این است که از روش هایی که متکی بر افزایش بافت ها ( بجای
برداشتن و کم کردن بافت ها) است در جلوگیری از روند افت بینی استفاده
شود.بدین ترتیب که بافت هایی که از قسمت های اضافی و ناهنجار بینی برداشته
می شوند، در محل مناسب در قسمت های دیگری از بینی مورد استفاده قرار می
گیرند تا در درازمدت، حمایت اسکلتی بینی بطور مطلوب تری حفظ شود و بینی
دچار فروافتادگی پس از گذشت زمان نشود. یک نمونه از کاربرد این روش ها،
برداشتن قطعه ای باریک از غضروف تیغه بینی و جاگذاری آن به عنوان ستون و
پایه حمایتی بینی در پایین ترین قسمت بینی است. رواج روش های راینوپلاستی
تقویتی که متکی بر تقویت حمایت بافت های بینی است، نقطه عطفی درتکامل
روشهای مدرن جراحی پلاستیک بینی است. بیشتر عوارض طولانی مدت تنفسی و
زیبایی از کاهش بیش از حد بافت های بینی ویا دستکاری های بیش از اندازه روی
بافت های بینی ناشی می شود. تغییر شکل و زیبا ساختن بینی از طریق افزایش
بافت بجای کاهش، یک راه منطقی جلوگیری از این گونه عوارض است.
آیا در جراحی بینی حد و مرزی برای کوچک نمودن بینی وجود دارد؟
بطور قطع این حد و مرز وجود دارد. نکات زیر مطلب را بهتر روشن می کند:
نخست آن که زیبایی لزوما به معنای کوچکی
نیست بلکه زیبایی بینی درگرو تناسب قسمت های مختلف بینی با هم و نیز تناسب
کل بینی با قسمت های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر
رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی هایی که با وجود
اندازه های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده اند بلکه تناسب قبلی
را هم از بین برده اند. دوم آن که نوع بافت های بینی فاکتور محدود کننده
ای در جراحی بینی است. بینی های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین
نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است. این بینی ها تمایل دارند در
مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت های بینی
را کم کنند. این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر
محدودیت های بافتی فائق آید.سوم آن که کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که
عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد. کاهش بیش از حد اندازه سوراخ های بینی
وبرداشته شدن بیش از اندازه بافت های استخوانی، غضروفی و پوست، ممکن است
سلامت فرد را بخاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد.
جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش بینی
بسیاری از احتمالات، می تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.
آیا بر روی بینی که دچار مشکلات تنفسی از راه بینی است، می توان جراحی پلاستیک بینی انجام داد؟
در صورتی که پیش از جراحی، در حین عمل و پس
از جراحی، تمامی شرایط لازم برای حفظ سلامت بینی از نظر تنفسی مورد توجه
قرار گیرد، می توان حتی دراین حالات اقدام به جراحی بینی نمود. البته در
این حالت جراح با مشکلات زیادی درعمل مواجه است که با تسلط خود بر مشکلات
داخل بینی باید بتواند بر آنها فائق آید.
این مشکلات چیستند و چگونه توسط جراح بینی رفع می شوند؟
یکی از مهمترین مشکلات داخل بینی که در
جراحی های پلاستیک و زیبایی بینی فراروی جراحان بینی است، انحراف تیغه بینی
است. در بسیاری از بیماران، انحراف بیرونی بینی با درجات مختلفی از انحراف
تیغه داخلی بینی همراه است. در تعدادی از بیماران، بدون هیچ انحرافی
درظاهر بینی، تیغه داخلی بینی دچار انحراف شدید است و این نوع از انحراف ها
فقط با معاینه دقیق داخل بینی قابل تشخیص است. گاهی این بیماران از شنیدن
این که در داخل بینی دارای تیغه بینی به شدت منحرف هستند، متعجب می
شوند.باید دانست که انحراف داخل و ظاهر بینی لزوما با هم موازی نیستند. به
هر حال انحراف تیغه بینی در هر دو دسته یاد شده نیاز به اصلاح در حین جراحی
دارد. در ابتدای جراحی، قبل از شروع اقدامات مربوط به زیبایی و تغییر شکل
ظاهری بینی، لازم است جراح بینی تمام تلاش خود را مصروف رفع انحراف تیغه
بینی و باز نمودن راه تنفس نماید و پس از اطمینان از برقراری راه طبیعی
تنفس، به قسمت دوم عمل جراحی که اصلاح ساختار ظاهری بینی با ایجاد تناسب در
قسمت های مختلف بینی و صورت است، پردازد. در صورتی که اصلاح تیغه داخلی
بینی صورت نگیرد، پس از عمل، بیمار با مشکلات تنفسی از راه بینی مواجه
خواهد شد.
جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
مشکل شایع
دیگر داخل بینی، رشد بیش از حد شاخک های داخل بینی است. در هر فرد به طور
طبیعی، در هر سمت بینی سه بر آمدگی استخوانی در داخل بینی وجود دارد که در
فارسی شاخک و در اصطلاح پزشکی توربینیت بینی نامیده می شوند. هوای تنفسی در
حین عبور از راه بینی، از لابلای این برآمدگی ها عبور کرده و اعمال مختلف
بینی مانند تصفیه، مرطوب سازی و گرم کردن هوا بر روی آن انجام می شود.
بنابر علل مختلف، ممکن است این شاخک های داخل بینی بیش از اندازه رشد کنند و
موجب تنگ نمودن راه هوایی داخل بینی شوند.در صورتی که رشد بیش از حد آنها
با درمان های دارویی قابل معالجه نباشد و مشکلات تنفسی برای بیمار ایجاد
نموده باشد، با روش های مختلف جراحی می توان از اندازه آنها کاست. در گذشته
روش های جراحی شامل برداشتن تمام یا قسمت زیادی از این شاخک ها بوده است
که این گونه اعمال جراحی با عوارض مختلفی همراه بوده است.با پیشرفت های
صورت گرفته در جراحی بینی، بدون برداشتن و یا دادن برش بر روی شاخک ها،
کاهش حجم آنها با استفاده از روش های نوین امکان پذیر شده است. به عنوان
مثال، با وارد کردن امواج رادیویی با فرکانس چند مگاهرتز به داخل شاخک ها،
یا با وارد نمودن فیبرهای بسیار ظریف لیزری به داخل آنها، تغییرات بافتی در
داخل بافت شاخک ها رخ می دهد که در درازمدت منجر به کوچک شدن آنها می شود.
مشکل شایع سوم که موجب اشکال در تنفس قبل و بعد از جراحی بینی می شود،
وجود پولیپ های بینی است. پولیپ های بینی بافت های اضافی متورم و برخاسته
از داخل سینوس ها هستند که کم کم رشد کرده و از مجرای سینوس وارد فضای بینی
شده و راه تنفسی را مسدود می کنند.در صورتی که بیماری برای جراحی زیبایی
بینی مراجعه نماید ومبتلا به پولیپ بینی باشد، در ابتدا باید درمان پولیپ
بینی برای او صورت گیرد و بعد جراحی پلاستیک بینی انجام شود چرا که انجام
جراحی پلاستیک بینی در بیمارانی که مشکل پولیپ های بینی در آنان رفع نشده
است موجب تشدید بیماری در آنها می شود.با توجه به منشا اصلی پولیپ های بینی
که از سینوس های اطراف بینی است، و نیز با توجه به این که اغلب این
بیماران از سینوزیت مزمن زمینه ای نیز رنج می برند، درمان ریشه ای پولیپ
های بینی بدون درمان سینوزیت مزمن امکان پذیر نیست.از این رو است که درمان
سینوزیت مزمن در این بیماران هم زمان با درمان پولیپ ها، از طریق جراحی
اندوسکوپیک سینوس انجام می شود. با توجه به ظرافت و حساسیت بسیار زیاد عمل
جراحی اندوسکوپیک سینوس که از دشوارترین جراحی ها در بدن از لحاظ تکنیک عمل
می باشد، بهتر است در این بیماران، جراحی پلاستیک بینی در مرحله دیگری پس
از درمان و بهبودی وضعیت سینوس ها صورت گیرد.نتیجه این که از سه علت شایع
مشکلات تنفسی در بیماران داوطلب جراحی پلاستیک بینی، دو علت آن، یعنی
انحراف تیغه بینی و رشد بیش از اندازه شاخک های بینی، هم زمان با جراحی
پلاستیک بینی قابل اصلاح اند. اما علت سوم که شامل پولیپ های بینی و
سینوزیت مزمن است، بهتر است در مرحله جداگانه ای، پیش از انجام جراحی
پلاستیک بینی، تحت درمان مناسب قرار گیرد.دربعضی از افرادی که تحت جراحی
پلاستیک بینی قرار گرفته اند، مشاهده می کنیم که نوک بینی از حالت طبیعی
خارج شده و فرورفتگی های عمیقی بر روی آن ظاهر می شود ویا نوک بینی بیش
ازحد بالا رفته است که ظاهری شبیه بینی خوکی پیدا می کند. علت ایجاد این
پدیده چیست و چگونه باید از آن پیشگیری کرد و در صورت وقوع آیا درمان پذیر
استظربف ترین قسمت بینی نوک آن است. نوک بینی ساختمان پیچیده ای مرکب از
پوست، بافت همبندی و داربست غضروفی است. نسبت و میزان این بافت ها در افراد
مختلف متفاوت است به گونه ای که در هر فرد با یک آناتومی مخصوص خود فرد در
نوک بینی مواجه هستیم. این تفاوت ها، به همراه پیچیدگی های فرآیند های
التیامی در بافت های نرم نوک بینی در گذر زمان، جراحی نوک بینی را به یکی
از پر مجادله ترین مباحث جراحی پلاستیک بینی بدل ساخته است به طوری که
نظرات و سلایق بسیار متفاوت جراحان در جراحی نوک بینی، بخش های مفصلی از
کتاب های جراحی پلاستیک بینی را به خود اختصاص داده است.دار بست غضروفی نوک
بینی وظیفه حمایت و نگهداری پوست نوک بینی و باز بودن سوراخ های بینی را
به عهده دارد. این داربست از یک جفت غضروف تشکیل شده است که به گونه ای
مجاور هم واقع شده اند که در هر طرف اجازه ایجاد تونلی در زیر خود را می
دهند. در جهت باریک کردن نوک بینی، قسمت هایی از غضروف نوک بینی برداشته می
شو د تا حجم نوک بینی کاهش یابد. ممکن است کوچک نمودن نوک بینی با استفاده
از نزدیک کردن غضروف سمت راست و چپ نوک بینی به کمک بخیه زدن دو غضروف به
هم انجام شود.در هر صورت درحین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب
جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود. برداشته
شدن بیش از حد این غضروف ها در جراحی منجر به تورفتگی بیش از حد نوک بینی و
ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود.. اگر میزان برداشته شدن
بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره های بینی و بسته شدن سوراخ
های بینی در هنگام دم می شود. از طرفی بر داشته شدن بیش ازاندازه این بافت
ها موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می
شود.بنابراین آنچه که در جراحی نوک بینی اهمیت دارد محافظه کاری کامل از
جانب جراح و حفظ کامل حمایت غضروفی نوک بینی است. فرد داوطلب جراحی پلاستیک
بینی باید با منطقی نمودن توقعات خود از میزان باریک شدن نوک بینی، دست
جراح را در حفظ بیشتر غضروف های نوک بینی باز نگاهدارد.در صورت وقوع چنین
مشکلاتی، علاوه بر ظاهر نامتناسب بینی، تنفس از راه بینی نیز ممکن است دچار
اختلال شود. بنابراین برخی از این افراد نیازمند اصلاح مشکلات ایجاد شده
هستند. باید توجه داشت که اصلاح مشکلات بینی های عمل شده پیچیده تر از
اعمال جراحی بار اول است زیرا در بسیاری از موارد برای جبران بافت های
ازدست رفته باید پیوندهای غضروفی از مناطق دیگر تهیه شود. با انجام جراحی
های ترمیمی معمولا به طور نسبی مشکلات ایجار شده قابل اصلاح اند.
آیا این مشکلات در بینی های گوشتی بیشتر است؟
بالا بردن نوک بینی در جراحی پلاستیک بینی:
بینی های با پوست ضخیم ویا بافت چربی زیرپوستی زیاد معضلاتی را در جراحی
نوک بینی ایجاد می کنند. ضخامت بیش از حد پوست مانع ظریف شدن نوک بینی می
شود. ممکن است جراح با برداشتن بیش از حد غضروف ها سعی در جبران این نقیصه
نماید ولی تجربیات درازمدت نشان داده است که برداشتن زیاد بافت های نوک
بینی در این بینی ها احتمال عوارض نامطلوب را بیشتر می کند. بهتر است با
تقویت حمایت داربست غضروفی بینی، شکل مناسب به نوک بینی داده شود.بنابراین
بسیاری از بینی های گوشتی در حقیقت به جای این که بافت زیاد داشته باشند،
حمایت داربستی کم دارند و با افزودن این حمایت می توان تعادل بین بافت های
نرم نوک بینی و داربست های حمایت کننده آن را فراهم کرد. دانش، تجربه و هنر
جراح قادر است این تعادل و توازن ظریف را در جهت ایجاد نوک بینی طبیعی و
با ثبات ایجاد نماید.
در جراحی پلاستیک بینی، بالا بردن نوک بینی به چه عواملی بستگی دارد؟
در بینی هایی که دچار افتادگی نوک بینی
هستند، تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به
زیبایی چهره کمک می کند، باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت
باشد. اصل “یک سوم” یکی از معیارهای زیبایی است. یک سوم بالای صورت پیشانی
است و یک سوم تحتانی از زیر بینی تا زیر چانه امتداد دارد. یک سوم میانی
صورت فاصله بین ریشه بینی در بالا و قاعده بینی در پایین را در بر می گیرد.
کوتاه نمودن طول بینی و بالا بردن نوک آن باید در حدی باشد که این نسبت ها
را حفظ نماید.در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن
بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که
شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از
قسمت های صورت می شود.حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در
میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد. در جراحی پلاستیک بینی
همیشه این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که یک بینی متناسب با سایر قسمت
های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی
کوچک و نامتناسب. از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک
بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند.در بینی هایی که افتادگی کمی
دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی
به نظر آید. اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره ای مقبولیت خود را
سال ها است که از دست داده اند چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه
1960 اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.وضعیت
لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا
بردن نوک بینی است. لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت
تاثیرگذارند. افتادگی بینی روی لب بالا نه تنها ظاهر مسن تری به فرد میدهد،
بلکه در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز
موثر باشد. در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه
اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود. این امر با
قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود. در این صورت ظاهر جوان
تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه
نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است، در بسیاری از موارد،
این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران، پره های
بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می
شوند.با توجه به نکات ذکر شده، پارامترهای متعددی بر میزان و نحوه بالا
بردن نوک بینی تاثیر می گذارند که در هر فرد با توجه به ویژگی های اختصاصی
وی ارزیابی شده و بر اساس این داده ها بهترین رویکرد انتخاب می شود.بسیاری
از موارد، متقاضیان مسن جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییراتی در دیگر قسمت
های صورت در جهت رسیدن به ظاهری جوان ترند. بیشترین تقاضا بعد از اصلاح
بینی، رفع چروک های دور چشم است. این کار با برداشتن پوست اضافه در پلک
بالا انجام می شود. گاهی این دو عمل همزمان با هم انجام می شود.
جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
اصطلاح بینی پینوکیویی چیست و اصلاح آن تا چه حد امکان پذیر است؟
بعضی از بینی ها بیش از حد از صفحه صورت
برآمده شده اند. گاهی برای این نوع از بینی ها اصطلاح بینی پینوکیویی به
کار می رود. خصوصیت بارز این بینی ها افزایش اندازه بینی از جلو به عقب در
مقایسه با اندازه بینی از بالا به پایین است. این بینی ها باید با احتیاط و
دقت زیادی تحت جراحی قرار گیرند زیرا کاهش بلندی بینی منجر به افزایش
پهنای قاعده بینی می شود و باید با تمهیداتی این افزایش قاعده را جبران
کرد.به طور کلی جراحی زیبایی در بینی هایی که نیمه پایینی آنها برآمده تر
است مشکل تر از جراحی در بینی هایی است که پشت استخوانی بلند دارند. با
رعایت محافظه کاری در برداشتن بافت های بینی می توان از نتایج مطلوب زیبایی
و تنفس در این بینی ها نیز بهره برد، مشروط بر این که بیماران توقع
متناسبی برای جمع شدن بینی داشته باشند. برداشته شدن بیش از حد غضروف های
بینی در جراحی منجر به تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد
چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل
بینی خود را به صورت برآمدگی هایی نشان می دهد که مانع از عبور جریان هوا
از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشته شدن غضروف های بینی در
پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می
شود. دراین حالت اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد.اختلال تنفسی ناشی
از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که
بیش از حد کوچک شده اند.بنابراین در روش های راینوپلاستی امروزه سعی بر این
است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود.
برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل از مشکلترین اقدامات در
راینوپلاستی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است.
هیچگاه از جراح خود درخواست نکنید که بینی را تابیشترین حد ممکن کوچک کند.
داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر بمراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون
عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن
بیش از حد بافت های بینی است، می بایست به صورتی مناسب این نقصان بافتی
جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت هایی از قسمت های دیگر
بینی و یا از قسمت های دیگر بدن برای جایگزینی مورد استفاده قرار گیرند.
این بافت ها پیوند نامیده می شوند. پیوند هایی ارجحیت دارند که از خود هر
فرد، در همان زمان برداشته شود و برای همان فرد مورد استفاده قرار گیرند.به
عنوان مثال در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده است می توان با
افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک نمود. در موارد تنگی
خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی، این پیوندها از خود بینی قابل حصول است
اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.در
مورد کوچک شدن بیش از حد سوراخ های بینی موضوع قدری مشکلتر است. در مواردی
که کمبود شدید پوست پره های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها وجود
داشته باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد
استفاده قرار گیرد.مجددا تاکید می شود که اعمال جراحی برای اصلاح اشکالات
پیش آمده در جریان اعمال جراحی قبلی به مراتب دشوارتر از اعمال جراحی بار
اول است زیرا برداشتن بافت آسانتر از افزودن بافت آن هم در بینی است که یک
بار بافت های آن برداشته شده است.
جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
عمل جراحی
پلاستیک بینی یک عمل جراحی اورژانس نیست، از طرفی مشکلترین جراحی پلاستیک
در بدن جراحی پلاستیک بینی است چراکه با عضوی با عملکردهای حیاتی پیچیده
سروکار داریم. بنابراین بیماران باید پس از بررسی های دقیق و تحقیق لازم و
صرف وقت در مورد انتخاب جراح، احتمال پیش آمدن عوارض را به حداقل
برسانند.تنفس از طریق بینی برای سلامتی ما حائز اهمیت فوق العاده ای است.
بینی فقط مجرایی برای عبور هوای استنشاقی نیست بلکه بینی ضمن عبور هوای
استنشاقی آن را کاملاً تمیز، گرم و مرطوب می نماید. بدیهی است انسداد بینی
فرد را از این امتیازات محروم می سازد.توجه به دو ویژگی یعنی اهمیت تنفس از
طریق بینی و تأثیر شگرف ظاهر بینی بر روی چهرۀ فرد بیانگر این است که جراح
بینی باید علاوه بر برخورداری از دانش لازمه از تجربۀ کافی نیز برخوردار
باشد به نحوی که بتواند بین حفظ عملکرد بینی و رسیدن به بینی زیباتر تعادل
برقرار کند. به عبارت دیگر جراح با تجربه قبل از اینکه هر تغییری را بر روی
ظاهر بینی اعمال کند در نظر خواهد گرفت که این تغییر باعث مختل شدن عملکرد
بینی و انسداد بینی نشود.در گذشته ای نه چندان دور جراحی پلاستیک بینی
محدود به کوچک کردن و جمع کردن بینی بود و بینی ای مورد قبول بود که کوچک
وسر بالا و قوس دار و اصطلاحاً عروسکی باشد امّـــا امروزه علم جراحی
پلاستیک بینی نیز دستخوش تحولی شگرف شده است به نحوی که « رینوپلاستی
تقویتی » در حال از رده خارج کردن « رینوپلاستی سنتی » است.در رینوپلاستی
تقویتی عمل جراحی فقط محدود به کوچک کردن بینی نیست بلکه در این روش جراح
ضمن اینکه قسمت هایی از بینی را برداشته و کوچک می کند ممکن است قسمت های
دیگری را تقویت کند تا نتیجۀ نهایی دماغی باشد که در حالیکه زیبا شده
امّـــا به عملکرد اصلی آن که همان تنفس است آسیبی وارد نشده باشد. روشن
است که چنین دماغی دیگر خیلی کوچک و سربالا نیست ونمای بینی ای که به طور
افراطی عمل شده را نخواهد داشت.با رعایت موارد فوق احتمال پیدایش عارضه
بدنبال عمل جراحی بینی بسیار کاهش خواهد یافت. البته جراح با معاینه بینی
می تواند پیش بینی کند که اگر یک بینی خاص تحت عمل جراحی قرار گیرد ممکن
است دچار یک عارضۀ خاص شود. در این صورت جراح باید این مطلب را با متقاضی
عمل در میان گذاشته و تلاش نماید نامبرده را از انجام این عمل منصرف نماید.
به طور کلی عوارض جراحی زیبایی بینی را می توانیم به دو گروه تقسیم نمائیم:
1- آسیب دیدن عملکرد بینی یا انسداد تنفسی
2- تغییرات نامطلوب ظاهر بینی
چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بینی تنگ شود و
تنفس از بینی برای بیمار سخت شود انتظار می رود که بیمار از علائمی مثل
تنفس دهانی،خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بویایی رنج
ببرد.
علل انسداد تنفسی متعاقب عمل جراحی بینی عبارتند از:
1- اصلاح نکردن انسدادهای مکانیکی در حین
عمل جراحی. چنانچه از قبل از عمل بزرگی شاخک های بینی و یا انحراف تیغۀ
بینی وجود داشته باشد جراح باید تلاش نماید این موانع به ظاهر مختصر را هم
برطرف کند. با توجه به اینکه بینی با عمل جراحی معمولاً کوچک تر می شود
چنانچه مانعی که از قبل وجود داشته و انسداد هم ایجاد نکرده را برطرف نکنیم
وقتی بینی جمع تر شد این مانع به ظاهر بی اهمیت باعث انسداد مسیر تنفسی می
شود.2- تورم مخاط داخل بینی . چنانچه بدلیل سینوزیت مزمن و یا آلرژی شدید
مخاط داخل بینی متورم باشد ممکن است باعث انسداد تنفسی شود.3- چسبندگی های
داخل بینی. اگر جراح داخل بینی را زیاد دستکاری نماید باعث زخمی شدن مخاط
بینی می شود. اگر مخاط زخمی شده در مجاورت یکدیگر قرار گیرند به هنگام
ترمیم به یکدیگر می چسبند و راه داخل بینی را تنگ می نمایند.4- تنگ کردن
بیش از حد سوراخهای بینی.5- برداشتن بیش از اندازه از غضروف های نوک بینی.
این امر منجر به تنگی مدخل بینی می شود.تاکنون با علل انسداد بینی بعد از
عمل جراحی آشنا شدیم امّــا اگر جراح بینی از تجربۀ کافی برخوردار نباشد
علاوه بر مختل شدن عملکرد بینی این احتمال وجود دارد که ظاهر بینی فرم
مطلوب و مورد نظر را پیدا نکند و به شکل نامطلوبی در آید.
این شکلهای نامطلوب و دلایل آن عبارتند از:
1- غیر قرینه بودن سوراخهای بینی
شکل و اندازۀ سوراخهای بینی تحت تأثیر قسمت
های مجاورش می باشد. بطوریکه وضعیت غضروف های نوک بینی، قسمت جلویی و
پایینی تیغۀ بینی، اتصال بینی به لب بالا ونحوه و میزان برداشتن از
سوراخهای بینی همه و همه روی شکل سوراخ بینی تأثیرگذارند. اگر به سوراخها ی
بینی فردی که عمل نکرده بنگریم معمولاً دو سوراخ بینی دقیقاً عین هم
نیستند امّـــا فردی که عمل می کند بعد از عمل انتظار دارد که سوراخها
کاملاً قرینه باشند. جراح در طی عمل باید تلاش نماید که میزان غیر قرینگی
را برطرف کرده و تا آنجا که ممکن است آنرا اصلاح نماید.
2- کجی بینی
در مواردی که انحراف تیغۀ بینی شدید باشد
معمولاً بر روی شکل ظاهری بینی هم تأثیر می گذارد و ظاهر بینی هم قرینه و
صاف نیست. اصلاح کامل انحراف تیغۀ بینی از کجی ظاهری بعد از عمل جلوگیری می
کند. اگر انحراف تیغۀ داخلی بینی قبل از عمل خفیف باشد و جراح آنرا در طی
عمل زیبایی بینی اصلاح نکند این کجی به جا مانده علاوه بر آنکه ممکن است
باعث انسداد بینی شود می تواند باعث کجی بعد از عمل بینی نیزشود.
3- غیر طبیعی بودن بینی
اگر جراح به میزان زیادی از بافت های بینی
بردارد نتیجۀ آن دماغی است که قوس زیادی دارد و اصطلاحاً سرسره ای است،
زاویه زیادی دارد و اصطلاحاً خوکی است و در نمای رخ هم خیلی باریک است.
روشن است که این بینی دیگر نمای نرمال و طبیعی را نداشته و ظاهری مصنوعی به
فرد می دهد که مطلوب نیست. بنابراین جراح باید محتاط باشد و از ایجاد
تغییرات زیادی که به بینی نمایی غیر طبیعی می دهد بپرهیزد
4- منگنه ای شدن یا وجود فرو رفتگی هایی در دو طرف بینی
بروز این مشکل علاوه بر اینکه به ظاهر بینی
نمای نامطلوبی می دهد باعث می شود قسمت فرو رفته مانعی در مسیر راه هوایی
باشد و فرد دچار انسداد بینی شود. علت بروز این عارضه برداشتن بیش از حد از
غضروف بینی است.به طور طبیعی غضروفی که نوک بینی را تشکیل می دهد امتداد
یافته و در لابه لای قسمتی از دیوارۀ خارجی سوراخ بینی قرار می گیرد. وجود
این غضروف باعث می شود فشار منفی ای که به هنگام دم به قسمت های مختلف بینی
وارد می شود نتواند پره های بینی را به داخل بکشد. در طی عمل جراحی
معمولاً مقداری از این غضروف ها برداشته می شود تا نوک بینی جمع تر شود.
اگر چنانچه بیش از مقدار لازم برداشته شود غضروف باقیمانده دیگر نمی تواند
در مقابل فشار منفی هنگام دم مقاومت کند و به داخل کشیده می شود و سوراخ
بینی تنگ شده و مسیر تنفسی با مشکل مواجه می شود.
5-کاهش حس بویایی
پایانه های اعصاب بویایی در سقف حفرۀ داخل
بینی قرار گرفته اند. این ناحیه در طی عمل زیبایی بینی معمولاً دستکاری نمی
شود بنابراین احتمال آسیب دیدن حس بویایی بعد از عمل جراحی وجود ندارد مگر
در دو حالت:حالت اول: اینکه فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است از قبل
مبتلا به پولیپ وسیع و منتشر بینی بوده است و همزمان با عمل زیبایی تحت عمل
پولیپکتومی نیز قرار گرفته باشد. با توجه به اینکه ممکن است پولیپ ها در
قسمت نزدیک به سقف حفره بینی قرار گرفته باشند برداشتن آنها و دستکاری آن
قسمت ممکن است منجر به آسیب دیدن پایانه های بویایی شود. اگر فردی مبتلا به
پولیپ وسیع بینی باشد بهتر است که ابتدا در یک عمل مجزا پولیپ ها برداشته
شوند و سپس با فاصلۀ چند ماه بعد تحت عمل زیبایی بینی قرار گیرند.حالت دوم:
اگر به دلایلی که قبلاً ذکر کرده ام فردی در اثر عمل زیبایی بینی به
درجاتی دچار انسداد بینی شود به همان میزان نیز دچار کاهش حس بویایی می شود
زیرا برای اینکه بتوانیم بویی را حس کنیم باید مولکولهای فرّار آن ماده
بتوانند از طریق بینی خود را به پایانه های اعصاب بویایی برسانند. چنانچه
بینی مسدود باشد این مولکولها قادر نیستند وارد بینی شوند تا بتوانند اعصاب
بویایی را تحریک کنند.
